September 2020
Ondervraging met behulp van de agenda met daarin verkeersborden
Het navolgende vond ook ergens plaats zo midden in de zomer van 1975. Tijdens de nachtdienst van 23.00 – 07.00 uur in de groep Oldebroek reed ik met Ton Christiaans over de Zuiderzeestraatweg in de richting van ’t Harde zo ergens rondom 03.30 uur. Een heel eind voor ons reed een personenauto. Wij zagen dat de bestuurder ervan linksaf sloeg op de T kruising in de richting van het dorp ’t Harde, echter de bestuurder passeerde de verkeersheuvel in het midden van de weg aan de linkerzijde, dus aan de verkeerde kant. Hij nam de bocht dus niet goed. Er gebeurde niets , er was geen enkel ander verkeer op dit uur van de nacht. Wel keken wij elkaar aan en dachten: Hier is wel wat mee uit te halen.
Dus ook wij links af naar ’t Harde en na een 100 meter konden wij de bestuurder van de personenauto laten stoppen. Een zeer beleefd en correct manspersoon. Hij gaf ook onmiddellijk zijn verkeerd rijgedrag toe. En dat haalde ons over tot het volgende voorstel: 1e Of hij zou een bekeuring krijgen voor de gemaakte verkeersovertreding of hij moest enige getoonde verkeersboden beantwoorden wat ze voorstelden. Om onder de bekeuring uit te komen ging hij akkoord met het tweede.
Inmiddels haalde ik mijn agenda tevoorschijn en daarin stonden achterin de Nederlandse verkeersborden. Zo wees ik dus midden in de nacht onder het schijnsels van een straatlantaarn in een soort opeen bushaltehokje – abri – een aantal verkeersborden aan die daarin stonden. De bestuurder beantwoordde deze goed met bv “Voorrangsweg” of “Autosnelweg met gescheiden rijbanen en ongelijkvloerse kruisingen” of “Verplicht fietspad” en ook het bord ‘”Verplichte rijrichting” welke op die T kruising stond. Geheel tevreden gaf ik aan dat de man geslaagd was en hij zijn weg mocht vervolgen.
Toen ik vervolgens keek zag ik mijn collega Ton nergens. Wel zag ik vanachter het bushaltehokje onder door een straaltje lopen. Wat bleek nu : Ton stond achter het hokje en deed het haast in de broek van het inhouden van het lachen om het geheel. Hij had alles aangehoord en hield het niet meer.
Voldaan vervolgden wij vervolgens onze nachtelijke rondgang. Dat wij hiervan geen rapportage hebben gemaakt in het op te maken dagrapport dat begrijpt U….of niet.
Martin Gabriël.